ควรไปต่อหรือพอแค่นี้.....

สวัสดี วันนี้เราอาจจะแค่เหนื่อยก็ได้เราเลยรู้สึกแบบนี้ เราอาจจะนอยมากกว่า เราแค่อยากจะระบายอยากจะโวยวายเฉยๆๆ เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้เราเป็นนักศึกษาอยู่ปี3แล้ว เรียนคณะเกี่ยวกับสุขภาพ ที่จริงเราก็ไม่ได้อยากเรียนหรอก แต่นั่นแหละ เพราะอะไรหลายๆอย่างเลยทำให้เราได้เรียน เราคิดว่าเราแฮปปี้เราคงมีความสุขมั้ง เหมือนกับคำว่าอยู่ไปเดี๋ยวก็ชอบเอง จนวันนี้ก็มาถึง วันที่เราชวน พ่อแม่ เพื่อนๆของเรามาวันรับเาื้อกาวน์  เพื่อนไม่มาเราเข้าใจนะ ทุกคนมีธุระ ระยะทางมาหาก็ไม่สะดวก แต่แค่เราไม่คิดว่าเราจะได้ยินคำพูดที่ออกมาจากพ่อของเรา "ก็แค่เสื้อกาวน์ไม่ได้มีความหมายอะไร ให้ได้ใบปริญญามาก่อนแล้วค่อยมาว่ากัน"!! ก็คงไม่มีความหมายสินะ อดทนเรียนมาเพื่อเสื้อตัวเดียว อดทนอีกหน่อยก็เพื่อกระดาษเพียงแผ่นเดียว มันรู้สึกขำ แต่ขำไม่ออก!! ที่ผ่านมาเราว่าเราพยายามมากเลยนะ กว่าจะผ่านมันมาได้ ...อดกับสิ่งที่ชอบและทนกับสิ่งที่ไม่ชอบ!! และเขาก็ไม่ได้มาในวันรับเสื้อกาวน์ของเรา คำพูดของแม่ที่ถามเราว่า น้อยใจรึป่าวที่ไม่ได้ไป เราได้แต่ตอบว่า เราไม่ได้น้อยใจนะ แต่ความจริงความรู้สึกมันแย่มาก!!! จนต้องถามตัวเองว่าที่ผ่านมาเราทำเพื่ออะไร ทั้งที่เราและเขาก็ไม่ได้ยินดี.......